De deuren mogen dan wel gesloten zijn, achter de schermen (of achter de sloten) gaan er toch nog wat werkzaamheden gewoon door om het buurthuis ‘draaiende’ te houden.
Zo vergadert het bestuur, online weliswaar, over de mogelijkheden van openstelling, over de protocollen, over het nieuwe seizoen. De PR-groep vergadert ook online, probeert de informatie van het bestuur steeds op alle kanalen te verspreiden, en denkt ondertussen na over nieuwe (anderhalvemetervriendelijke) activiteiten. Tine verzorgt trouw de buitenplanten (dank dank!), Eric schildert muren (dank dank!) en Heleen zet elke dag een tip op de Facebookpagina van de Kolk.

Soms, tijdens een wandelingetje, ontmoeten vrijwilligers en buurtgenoten elkaar op straat, en delen dat het leven maar stil is. Geen koffie te schenken, geen maaltijd samen te eten. Alle spelletjes blijven op vrijdag in de kast en er wordt niet meer gedanst op de maandagavond. Maar meer nog dan de spelletjes en de muziek, missen mensen elkaar, en de plek waar ze elkaar ‘normaal’ gesproken ontmoeten.
In de werkelijkheid van alledag is het natuurlijk vreselijk dat er nu zoveel mensen weer teruggeworpen worden op zichzelf, dat voor sommige mensen de muren op hen af lijken te stormen. Er zijn goede en slechte dagen.
In het nadenken over de Kolk in relatie tot deze tijd, en de functie die een buurthuis kan vervullen in een buurt, is het goed te horen dat we gemist worden: wij zijn van betekenis voor veel mensen om ons heen.

We gaan dan ook ons best doen om een manier te vinden om er te zijn voor de buurt. Vanaf zo snel mogelijk, en misschien wel gedurende de zomervakantie. Want klussen in de tuin, of met een pot verf, is heel nuttig, maar het is nóg mooier als er mensen van kunnen genieten. Live. In ontmoeting!